Zoveel verlangens

Een verlangen wat in mij opborrelt, bij het in gedachten zien
van beelden van de zee; de mooie ondergaande zon;
mensen feestend op het strand;
de zon die mijn huid verwarmt,
en het met elkaar genieten van een zomeravond.

Ik voel het in mijn hart. Het geeft me een gevoel van geluk.
Alleen al door deze gedachten te denken
kan ik al plezier voelen, zonder er werkelijk te zijn.
Maar…misschien ben ik er dan al wel, alleen al door die gedachten te hebben!

Alleen al door deze gedachten te denken
kan ik al plezier voelen

Nog meer beelden komen in mij op……het beeld van het bos roept mij. Daar wil ik zijn.
Ik voel het verlangen om volledig op te kunnen gaan in de natuur,
mij er mee te omringen, waardoor ik volledig tot rust kom.
Het gevoel te ervaren van eenheid, vertrouwen en van hoop.
Het geeft mij kracht. Ik voel een tinteling over mijn huid gaan.
Ja,…….wat voel ik duidelijk die verlangens in mij.

Een gevoel is al een eerste stap
tot het werkelijkheid wordt in het Nu.

Daar waar ik wil zijn, dat wat ik wil ervaren en meemaken,
wat ik wil voelen in elke cel van mijn lichaam, met welke schoonheid ik mijn ogen wil verrijken.
Die verlangens leven diep in mij, het is mijn innerlijke motor.

Alleen, het heeft een keerzijde….
Het geeft me die onrust.
De onrust waardoor ik juist mezelf niet kan overgeven aan die momenten wanneer ze er zijn.
Telkens zoekend naar het ultieme. Altijd uitreikend naar het magische.
Al die gedachten en al die informatie die ik heb geleerd,
doen er een schepje bovenop.
Kon ik mijn gedachtes maar even tot stilte brengen.
Even geluidloos enkel naar mijn hart luisteren.
Tja…bewust-zijn is een vak apart. Het vak wat “leven” heet.

Verlangens al voelen zonder dat het al werkelijkheid is.
Alleen al door de gedachten te denken kan je al plezier voelen,
zonder er werkelijk te zijn.

De telefoon gaat. Het voelen van de eenheid in mijzelf en mijn gedachten en omgeving,
worden onderbroken door een andere werkelijkheid…..de werkelijkheid van het Nu.
Dan blijft daar, het wachten op die wonderlijke werkelijkheid,
wat zich ontspringt in een voortstuwend verlangen.
Wachtend tot ik de moed heb volledig in vertrouwen
te luisteren naar mijn hart en te gaan voor mijn verlangens.

Maar dat is voor nu alleen nog maar een gevoel.
En een gevoel is al een eerste stap tot het werkelijkheid wordt in het Nu.
Maar ik besef mij al te goed, dat ik daar al in leef…….want ik leef!